Mensen zijn verslaafd aan dingen; fysieke objecten, niet-levende eenheden. Door de dingen om ons heen te ordenen, begrijpen we de wereld beter. Maar in het geconcentreerde licht van kunst krijgen de dingen een betekenis buiten het alledaagse. In De Dingen de Baas toont Extrapool kunst die de dingen centraal stelt. Wat betekent het om ding te zijn in kunst en in onze maatschappij die inmiddels drijft op een ferme basis van spullen?

Deze derde editie van De Dingen de Baas brengen we een bezoek aan de Ambassade van de Noordzee en horen we van Arash Fakhim over het perspectief van de vaatdoek. Video’s, installaties, geluidskunst en een panelgesprek waarin de dingen een stem krijgen. Arash Fakhim In de video’s Cloth, Ciggy, Can en Mop verplaatst Arash Fakhim zich in het bestaan van deze respectievelijke voorwerpen. De video’s zijn een letterlijke vertaling van de relatie tussen mens en object. Om een beter begrip te krijgen van de vervagende scheiding tussen de twee, simuleert Fakhim de objecten en biedt ze een taal om hun wensen en verlangens uit te drukken als statische wezens in hun natuurlijke habitat.

David Lynch zegt zijn meest tactiele werk het liefst op te eten. Dat verlangen om aan te raken en met het materiaal te zijn, om er mee samen te smelten, is een belangrijke eigenschap in het werk van Arash Fakhim. Hij werkt met kwetsbare materialen aan sculpturen, schilderijen en performances die de (machts-)relatie tussen mens en object verkennen. Er zijn momenten en plekken te vinden waar ding en mens gelijk zijn. Deze momenten vindt Arash tussen alledaagse handelingen. www.arashfakhim.com

Het Parlement der Dingen presenteert: De Ambassade van de Noordzee Het Parlement der Dingen is geïnspireerd door de gelijknamige theorie van cultuurfilosoof Bruno Latour. Het open platform maakt zich sterk voor de representatie van niet-mensen. Hun meest recente case-study is De Ambassade van de Noordzee. Hier komen de belangen van zeebewoners, zeegebruikers, zeemigranten, zeecycli en zeelandschappen samen. De Ambassade onderzoekt of de Noordzee een eigen rechtspersoon moet zijn om volwaardig deel te kunnen nemen aan de samenleving. Harpo ’t Hart, geluidskunstenaar en curator van de Ambassade van de Noordzee, laat met een gloednieuwe installatie het perspectief van de Noordzeebewoners horen: de Hydrofoon. Door middel van meetinstrumenten, luidsprekers en gebaseerd op Harpo’s onderzoek naar de otoliet (het gehoorsbeentje van een vis) worden de geluiden van de zee vertaald voor mensenoren. De installatie is tot stand gekomen in samenwerking met Carmen Schabracq. www.theparliamentofthings.org

“U, mens, bent helaas een landdier met oren die niet geschikt zijn om te horen onder water. Dus als u in betekenisvolle dialoog wilt treden met de zee heeft u de hulp nodig van een tolk.” Motie uit naam van de Hydrofoon

Beeld: Kai Udema