Er zit in de mens een drang om de chaotische structuren van de natuur te begrijpen en vast te leggen. CC: Gaiaganee stelt deze editie aan Lin Gerritse de vraag: op welke manier kan de mens haar plaats bepalen in het geheel van ecologische verbindingen? Vanuit hier werkt Lin toe naar een werk dat het midden houdt tussen performance en installatie. Rizomatish werken bleek onontkoombaar in de turbulente ontwikkelperiode. Er zijn samenwerkingen getest, stenen kregen stemmen en museale- en zelfs menselijke resten zijn op de werktafel beland.
Extrapool staat voor een vrije kunst die juist verder doet kijken dan het trendmatige. We willen voorbij aan de activistische toon van het hedendaagse kunstprogramma waarin de oproep tot verandering steeds letterlijker klinkt. Zo bezien vraagt het onderwerp om een nieuwe lichtheid. Een vrolijkte die niet zozeer een noodzaak ontkent, maar juist de metaalmoeheid tegen gaat.
Het werk van Lin Gerritse (1988) ontstaat vanuit een experimenteel proces dat zichtbaar blijft in zijn pragmatische installaties. Hun visuele aspecten lijken ondergeschikt aan hun functie die vaak neerkomt op de productie van geluid. De verzamelde objecten – waaronder “trash” – komen samen tot speelse nieuwe narratieven. Lin zijn installaties zijn als kleine ecosystemen waarin elke beweging haar invloed heeft op het geheel van delen. Elk onderdeel wacht als het ware op het moment dat ze in actie mag komen. Tegelijk wordt functionaliteit in zijn werk bevraagd door absurdistische elementen in zijn performances.
Vorig jaar trok zijn werk van stenen en transportbanden de aandacht op het buitenterrein van Art Rotterdam.
https://www.artrotterdam.com/category/nl/nieuws/
[vrij vertaald naar een tekst van Karen Amanda Mose]
Void-Fill is het eenmalige publicatie- en tentoonstellingsproject van Knust en letterontwerper Dong Bin Han over deconstructie en de speculatieve betekenis daarvan. De titel verwijst naar alternatieve grafische ontwerppraktijken die gebruik maken van een bepaald oppervlak op het papier dat niet eerder werd ‘benut’. Dong Bin gaat nog een stapje verder en deconstrueert het volledige papier om tot nieuwe ontwerpen te komen. Kun je betekenis creëren door papier te verpletteren, te vernietigen of te verminken? En kan dit worden beschouwd als een onderdeel van typografie?
Hij vroeg andere ontwerpers en beeldend kunstenaars om hetzelfde te doen, in de publicatie en tijdens de presentaties zoeken we naar deconstructie als ontwerppraktijk en geven we opnieuw betekenis aan het materiaal. Met o.a. werk van: Lydienne Albertoe, Bram van den Berg, dzzz99, Francesca Lucchitta, Elena Braida en Dong Bin Han zelf. Vrijdagavond 25 maart vindt het openingswoord plaats door Dong Bin Han zelf.
Bekijk hier het complete programma van de Extrapool Weekenden in maart en april.
