Ultra Beings: O
[ENGLISH BELOW]

Onder alle patriarchale structuren bevindt zich een groep ‘ultra beings’ die de corruptie binnen deze systemen hebben herkend en hun fundamenten actief aan het uithollen zijn. Dit roept belangrijke vragen op: wat voor wezens kunnen we zijn en hoe kunnen we voorbij deze structuren leven?

Ultra Beings is een serieel programma dat vrouwen en gender-queer feministische kunstenaars met vergelijkbare/verschillende achtergronden samenbrengt om gezamenlijk een feministische toekomst te visualiseren en duurzame verbindingen op te bouwen. Door de uiteenlopende ervaringen en worstelingen van vrouwen wereldwijd te erkennen, onderstreept het programma het belang van wereldwijde solidariteit en de noodzaak van intersectionele benaderingen van feminisme. De eerste editie van het programma loopt van september tot oktober.

In oktober maakt het programma Ultra Beings: O ruimte voor een nieuwe en veelbelovende samenwerking tussen kunstenaars Leyli Rashidirauf en Yitu Wang.

Leyli en Yitu creëren vanuit een diep belichaamde ervaring en vinden manieren om dit op poëtische en krachtige manieren met het publiek te delen. Ze vonden een tastbare verbinding tussen hun culturen en praktijken in het symbool “O”. In Farsi en Turks wordt dit symbool gebruikt als voornaamwoord voor alle wezens, ongeacht geslacht of soort. In zijn vorm en uitspraak betekent het heelheid door middel van geluid en als een cirkel. 

Leyli is een Iraanse kunstenaar wiens werk zowel diep persoonlijk als universeel toepasbaar is. Vanuit een traditionele schildersachtergrond experimenteert ze met alledaagse voorwerpen en materialen als haar canvas. Thee- en koffiefilters, de botanische boeken die haar ex-man achterliet, tissues en snoeppapiertjes. 

Yitu is een performancekunstenaar uit Sichuan (China). Hun werk is een verkenning van meditatieve staten van zijn. De grensgebieden tussen het bewuste en onderbewuste, waar onze perceptie van ruimte en tijd kan vervormen en een nieuwe betekenis kan krijgen. Via een Aziatisch queer perspectief laten ze zich inspireren door oude Chinese kennis, Daoïsme en Boeddhisme.

In The Carrier Bag Theory of Fiction stelt Ursula K. Le Guin: “[…] science fiction properly conceived, like all serious fiction, however funny, is a way of trying to describe what is in fact going on, what people actually do and feel, how people relate to everyone else in this vast sack, this belly of the universe, this womb of things to be and tomb of things that were, these unending stories.” Le Guin benadrukt dat fictie ons helpt onze realiteit en het complexe web van menselijke relaties daarin te begrijpen. Door verbeelding te gebruiken, wil het Ultra Beings-programma dienen als een container, een tas —om te verzamelen, delen, vertellen, verbeelden en collectief te dragen— waardoor onze uitgenodigde kunstenaars zich een feministische toekomst in solidariteit kunnen voorstellen.

‘Ultra’ is een woord dat vaak wordt gebruikt in de marketing van maandverband om hun superieure functionaliteit te promoten. Paradoxaal genoeg roept ‘ultra beings’ in de overheersende mannelijke verbeelding vaak beelden op van superhelden. Zoals Le Guin opmerkte: “[…] the hero does not look well in this bag. He needs a stage or a pedestal or a pinnacle. You put him in a bag and he looks like a rabbit, like a potato.” Hoe kunnen we heldencentrische verhalen ontmantelen als we het over ‘ultra’ hebben? Wat betekent ‘ultra’ in een context die normativiteit en establishment overstijgt?

Tentoonstelling duurt van 27 sept. tot 27 okt.

Vrijdag 25 oktober
Opening: performance, exhibitie + praatje

Deur: 20:00
Start: 20:30
Entree: 5,- / betaal wat je kan (online registreren)
Taal: Engels

Zaterdag 26 oktober
Tentoonstelling + performance

Open: 13.00 – 18.00
Performance: 13:30 – 14:00
(Gratis toegang)

Zondag 27 oktober
Concert ‘Les Biologistes Marins’ + hydrofeminist movie

Deur: 14:00
Film: 15:00
Concert: 16:00
Entree: 5,- / betaal wat je kan (online registreren)
Taal: Engels

Kunstenaars

Leyli
Leyli Rashidirauf (geb. 1986, Iran) is een beeldend kunstenaar gevestigd in Nederland. Ze behaalde haar diploma en bachelor in schilderkunst in Teheran (2011) en haar master in International Master Artist Educator aan de ArtEZ University in Arnhem (2023). Haar werk is zowel diep persoonlijk als universeel herkenbaar, omdat ze onderzoekt hoe haar lichaam interageert met haar directe omgeving en de maatschappij in het algemeen. Haar vaardigheden als klassiek schilder worden gecombineerd met een nieuwsgierige en experimentele benadering van onconventionele materialen en ruimtelijke installaties. Haar werk claimt ruimte door kwetsbaarheid en benadert de kijker respectvol via de gedeelde belichaamde ervaringen die we allemaal als mens doormaken. Zoals angst, twijfel, strijd en veerkracht, zelfontdekking en waardering voor de kleine dingen in het leven.

Yitu Wang
Hoe kunnen we het onbekende pad dat we bewandelen zichtbaar maken? Kan performance een manifestatie daarvan zijn? Een van wezens die zich openbaren als poreus, open over hun huidige omstandigheden die zo moeilijk te benoemen kunnen zijn? Kan het meer ondergedompeld in de stroom van onzekerheid? Yitu Hongyue Wang (geb. 1996) is een kunstenaar geboren in Sichuan, China. Momenteel woonachtig in Amsterdam. Yitu creëert situaties. Bezoekers krijgen instructies, eigenlijk een soort partituren, voor het stuk dat gaat komen, waar ze zullen bijdragen aan de vormgeving ervan. Yitu’s werk maakt instructies voor het hernoemen van dingen. Hun raamwerk wil ruimte vrijmaken om vormverandering mogelijk te maken. In Yitu’s rituele performancepraktijk streeft hen ernaar om ruimtes te katalyseren voor collectieve genezing, waarbij hen oude Chinese kennis uit het taoïsme en boeddhisme belichaamt binnen een Aziatisch queer-feministisch perspectief. Hen experimenteert met vocalen, situaties en elementaire krachten, en verkent het transformerende potentieel van ruimte en tijd. Yitu’s performances duiken in diepe existentiële ruimtes waar zichtbare en onzichtbare werelden samensmelten, wat wederzijdse aandacht tussen performer en publiek bevordert en processen van actualisering en zelftransformatie faciliteert.

Les Biologistes Marins
Les Biologistes Marins is de naam van een samenwerking tussen de muzikanten Anton Sconosciuto en Beatrice Miniaci. Ze verzamelen visuele en auditieve materialen uit zoveel mogelijk verschillende soorten waterbronnen. Met Voice, Flutes, Organ, Drums en Synth weven ze klanklagen van verschillende dichtheid om zichzelf en luisteraars onder te dompelen in een ‘vloeibare’ ambiance. Deze ambient ruimte verweven ze met verspreide melodieën en verfijnde klankkleuren. Het project is een doorlopende studie voor de muzikanten, ze verkennen de mogelijkheden van hun instrumenten en integreren ze in een stijl die doorgaans wordt gedomineerd door elektronische componenten. Deze verkenning is een gebruikelijke praktijk voor de muzikanten, die proberen de unieke sonische mogelijkheden te ontdekken die deze mindset kan onthullen.

Ultra Beings: O
[ENGLISH]

Underlying all patriarchal infrastructures, there is a group of ‘ultra beings’ who have recognised the corruption within these systems, and are actively eroding their foundations. This raises important questions: What kind of beings can we be and how can we live beyond these structures? 

Ultra Beings is a serial program that pairs women and gender-queer feminist artists from similar/different backgrounds to collectively envision a feminist future and build lasting connections. By acknowledging the diverse experiences and struggles of women globally, the program underscores the importance of global solidarity and the need for intersectional approaches to feminism. The first edition of the program will run through September and October.

In October, the program Ultra Beings: O makes space for a new and promising collaboration between artists Leyli Rashidirauf and Yitu Wang.

Leyli and Yitu create from a deeply embodied experience and find ways to share this with the audience in poetic and powerful ways. They found a tangible connection between their cultures and practices in the  symbol “O”. In Farsi and Turkish this symbol is used as a pronoun for all beings regardless of gender or species. In its shape and pronounciation it signifies wholeness through sound and as a circle. 

The artists will be taking this opportunity to discover in which ways they connect and share this with the public through experimental performative work.Leyli is an Iranian artist whose work is both deeply personal and universally relatable, starting from a traditional painter’s background she experiments with everyday objects and materials as her canvas. Tea and coffee filters, the botanical books left by her ex-husband, tissues and candy wrappers. 

Yitu is a performance artist from Sichuan(China), their work is an exploration of meditative states of being. The liminal spaces between the conscious and subconscious, where our perception of space and time can warp and take on new meaning. Through an Asian queer perspective they take inspiration from ancient Chinese knowledges, Daoism and Buddhism.

In The Carrier Bag Theory of Fiction Ursula K. Le Guin states: “[…] science fiction properly conceived, like all serious fiction, however funny, is a way of trying to describe what is in fact going on, what people actually do and feel, how people relate to everyone else in this vast sack, this belly of the universe, this womb of things to be and tomb of things that were, these unending stories.” Le Guin emphasizes that fiction helps us understand our reality and the complex web of human relationships within it. By using imagination, the Ultra Beings program intends to serve as a container, a bag —for collecting, sharing, telling, imagining, and carrying collectively— enabling our invited artists to envision a feminist future in solidarity.

‘Ultra’ is a word frequently used in the marketing of menstrual pads to promote their superior functionality. Paradoxically, in the predominant masculine imagination, ‘ultra beings’ often evokes images of superheroes. As Le Guin noted, “[…] the hero does not look well in this bag. He needs a stage or a pedestal or a pinnacle. You put him in a bag and he looks like a rabbit, like a potato.” How can we dismantle hero-centric narratives when we talk about ‘ultra’? What does ‘ultra’ mean in a context that transcends normativity and establishment?

Exhibition lasts from Sept. 27th to Oct. 27th

Friday, October 25th
Opening: Performance, exhibition + talk

Door: 20:00
Start: 20:30
Entrance: 5,- / pay what you can (register online)
Language: English

Saturday, October 26th
Exhibition + Performance

Open: 13.00 – 18.00
Performance: 13:30-14:00
(Free entry)

Sunday, October 27th
concert: ‘Les Biologistes Marins’ + hydrofeminist movie

Doors: 14.00 (exhibition open)
Movie: 15.00
Concert: 16.00
Entrance: 5,-  / pay what you can (register online)
Language: English

Artists

Leyli 
Leyli Rashidirauf (b. 1986, Iran) is a visual artist based in the Netherlands. She got her diploma and bachelor in painting in Tehran (2011) and master in International Master Artist Educator from ArtEZ University in Arnhem (2023). Her work is both deeply personal and universally recognizable as she explores the ways her body interacts with her direct environment and society in general. Her skills as a classical painter are combined with a curious and experimental approach to unconventional materials and spatial installations. Boldly claiming space through vulnerability her work respectfully approaches the viewer through the shared embodied experiences we all go through as humans. Such as fear, doubt, struggle and resilience, self-discovery and appreciation of the small things in life. 

Yitu Wang
How to make visible the unknown path we’re treading along? Can performance be a manifestation of it? Of beings revealed as porous, open about their current circumstances which can be so difficult to name? More immersed in the flow of uncertainty? Yitu Hongyue Wang (b.1996 ) is an artist born in Sichuan, China. Currently based in Amsterdam.  Yitu sets up situations. Visitors are given instructions, actually scores to the piece to come, which they will contribute to shaping. Yitu’s work makes instructions become ways to rename things. Their framework wants to free up space to allow for shape-shifting.  In Yitu’s ritualistic performance practice, they aim to catalyze spaces for collective healing, embodying ancient Chinese knowledge from Daoism and Buddhism within an Asian queer feminist perspective. They experiment with vocals, situations, and elemental forces, exploring the transformative potential of space and time. Yitu’s performances delve into deep existential spaces where visible and invisible worlds merge, fostering mutual attention between performer and audience, and facilitating processes of actualization and self-transformation.

Les Biologistes Marins
Les Biologistes Marins is the name of a collaboration between musicians Anton Sconosciuto and Beatrice Miniaci. They’re collectors of visual and auditory materials from as many different kinds of water sources as possible. With Voice, Flutes, Organ, Drums and Synth they weave sound layers of varying density to immerse themselves and listeners in a ‘fluid’ ambiance. Interlacing this ambient space with scattered melodies and refined timbres. The project is an ongoing study for the musicians, they explore the possibilities of their instruments and integrate them into a style typically dominated by electronic components. This exploration is a common practice for the musicians, seeking to discover the unique sonic possibilities that this mindset can unveil.