I’ve got one ambition
like wishing for the moon:
to drink a glass of pleasure,
four-measure, bulgin’ out and brimmin’ over
at the Clover Saloon.

Connie Converse (1924 – ?)

Toen Connie Converse in 1974 verdween, liet ze een prachtig maar mysterieus oeuvre na. Wie was Connie Converse? Haar liedjes zijn zoet én grimmig, duister dus, maar ook onmiskenbaar grappig. Ze verhalen over een ‘roving woman’, stille nachtwandelingen, caféruzies, zeemannen en onmogelijke liefdes. En worden voortgedreven door een verlangen naar een leven dat zich net buiten de kantlijnen afspeelt.

”I’ve got one ambition”

De Amerikaanse documentairemaakster Andrea Kannes maakte We Lived Alone: The Connie Converse Documentary. Voor haar omgeving was Converse een dochter, zus, schoonzus, een vriendin, dichter, kunstenaar, activist, componist en muzikant. Maar ook ongrijpbaar en een gesloten persoonlijkheid. Wat waren haar dromen en ambities, like wishing for the moon? Ze zocht een ruimte en een manier om zichzelf te zijn: “Human society fascinates me, awes me and fills me with grief and joy; I just can’t find my place to plug into it.”

Na haar verdwijning liet ze een keurig geordend archief na. Alsof ze toch gevonden wilde worden, maar dan in haar brieven, artikelen, liedjes en dagboeken.